Rett bortanfor Stortinget – i ein såkalla «pop-up shop» – kan du no og dei neste par dagane få kjøpt ditt eiga par av merket «Atheist Shoes». Gründeren bak, britisk-irske Berlin-baserte David Bonney, var invitert av gründerprosjektet Mesh – på Café Mesh – til å presentere prosjektet.

– Dei fleste startar med å finne eit produkt, for så å byggje opp merkevaren. Me gjorde det nok litt motsett: Me fant merkevaren før me fant produktet, opnar Bonney sin innleiing til dei nokon og tjue tilhørarane. Som til liks med Bonney ikkje verkar fyrst og fremst å vere ateistar, men designarar.

– Ideen i starten var vel «Jesus-sko»

– Ideen i starten var vel «Jesus-sko»: sko med vatn i, slik at ein kunne gå på vatn slik som Jesus. Monthy Python's Life of Brian fekk oss på rett spor: Skoen var teiknet!

– I stor grad, når ein tenkjer på ateistar no for tida, går tankane til Richard Dawkins, og hans raude A. Den A-en er verkeleg stygg, og gjev ein ikkje inntrykk av at dette er ei gruppe ein har lyst til å bli med i. Det hadde vore ynskjeleg at ateistar kunne bli sett på som kule, normale menneske, og ikkje bare som kranglevorne, eldre menn, slår Bonney fast.

– Tanken var alltid eit stilreint og enkelt design. Det er enno ikkje nokon sko i Bauhaus-museet, og kanskje kan vår ateistsko med vårt svarte hòl vere dei første der.

Prototypen vart finansiert av internett

I starten var det ein enkel idé med eit lite team, men ein runde på Reddit bekrefta at – om enn det var eit nisjeprodukt – så var det marknad for dette. Plutseleg hadde dei tusenvis av interesserte, og det vesle prosjektet gjekk frå prototype til realitet gjennom Kickstarter, kor dei nærmast nådde målet sitt to gongar. Kor vidt dette var på grunn av «Strategically Placed Kittens» eller ikkje kunne Bonney diverre ikkje seie noko om, fortalde han humoristisk.

– Det har likevel ikkje bare vore lett. Når ein startar opp noko sånt, i feil ende, utan erfaring som skomakar frå starten, møter ein stadig leverandørar som ikkje vil samarbeide med amatørar, eller som gjer opp så snart dei ser at me ikkje vil inngå kompromiss på våre idear, fortsett han.

– Me har vore innom fleire designbyrå, skofabrikkar, materialleverandørar enn eg har halde styr på, men etter kvart så gjekk det!

Eit suksess-produkt – til og med i Hollywood

Det vart god respons då dei starta for alvor. Folk i alle aldrar, på tvers av all demografi, var interesserte i skoa, og Bonney fortel om tenåringar i konservative miljø i USA som har brukt skoa til å komme ut som ateistar.

Bonney fortel om tenåringar i konservative miljø i USA som har brukt skoa til å komme ut som ateistar

– Me har og fått veldig god tilbakemelding frå ein Hollywood-personlegdom som er svært nøgd med dei, men som me ikkje har lov til å sei namnet på. No sitt me bare og håpar på at ein paparazzi snart kan få tatt eit bilete med skoa på, ler han.

Poststuntet som avslørte amerikansk postvesen

Atheist Shoes har prøvd å holde kostnadene nede, og marknadsføring er ikkje noko dei i stor grad har stått for direkte sjølv. I staden har dei gått i retning forskjellige stunt og forskjellig «silly stuff». For eit år sida var dei svært aktuelle med ein undersøking om diskriminering frå det amerikanske postvesenet USPS. Dei sendte 178 pakkar til 89 personar, i 49 statar i USA. Kvar person fekk to pakkar, ein forsegla med Atheist-teip, ein utan. Dei med tok gjennomsnittleg 3 dagar lengre, og var nesten 10 gongar meir sannsynleg at forsvann undervegs.

I tillegg til dette har dei ståande politikk på gratis sko til politikare som er villige til å stå fram med skoa på, i tillegg til avdøpingsseremoni (ikkje ulikt kva Humanistisk Ungdom har gjort tidlegare: http://fritanke.no/index.php?page=vis_nyhet&NyhetID=7402) og pop-up-butikkar som den på MESH no.

Overskuddet vil dei gje til humanitære prosjekt

Bonney la og fram vyar for framtida, og nokre tankar om «Tech shoes». Teknologi i staden for «Ich bin atheist» på skoen og kanskje ein nærleikssensor som startar å spele ein salme når du er tre meter frå ein anna med ateistsko, var bare noko av det dei lekte med. Dei har allereie lansert ei rekke babysko, til blanda mottaking, med «I believe in Mummy», «Daddy», og «Booby».

– Samtidig som me har lyst til å prøve nye ting, har vårt ynskje vore å holde kostnadene nede. Per no kostar det rundt 45 euro bare for produksjonen av skoa, og om me skulle ha fått skoa inn i butikkmarknaden, hadde prisen vorte minst 200-250 euro. Det er me ikkje interesserte i. Derfor held me oss då til vår vesle nisje, og held prisane så langt nede som mogleg. Per no så går me sånn cirka i null, og viss det skulle vere slik at me ein gong skulle gå i pluss, er planane å støtte eit humanitært prosjekt, til dømes arbeid mot kvinneleg kjønnslemlesting eller liknande.

Bonney har ikkje noko spesielt til overs for religion, sjølv om han ikkje er med Dawkins på at vitskapen ikkje har noko å lære frå religionen.

– Dette er kanskje noe av det mest fantastiske med ateismen: det er ingen definitiv bibel for ateistar. Me har «The Handbook of Atheism» i vårt utval, som ein spøk. Ho er heilt tom, og det er liksom det det er. Ein skal ha moglegheit til å leggje kva ein vil i det sjølv, utan å måtte fylgje dei og dei dogma.

På spørsmål om korleis han vil oppsummere opplevinga, så stoppar han opp, og tenkjer seg om.

– Viss i tvil, legg til kattungar: Internett elskar kattungar, smilar han.